
Ακούγοντας τον δεύτερο δίσκο των Bravery ένιωθα πολύ ωραία. Pop μελωδίες να κατακλύζουν τα αυτιά σου και πιασάρικα τραγουδάκια να θέλεις να τα ξανακούσεις πολλές φορές. Από κει και πέρα όμως;Εδώ έρχεται το μεγάλο πρόβλημα για τους Bravery και για αυτό το δεύτερο album.Από κει και πέρα τίποτα.Ο δίσκος αξίζει μόνο για 45 λεπτά που έχεις ελεύθερα να καταναλώσεις και σίγουρα όχι εποικοδομητικά. Το συγκεκριμένο album δεν έχει να προσφέρει τίποτα το ιδιαίτερο και τίποτα το καινούριο.
Σε μία εποχή που η αμερικάνικη μουσική σκηνή προσπαθεί να μιμηθεί τις indie μελωδίες της πάλαι ποτέ "βασίλισσας" αγγλικής σκηνής εξάγοντας άλλοτε ενδιαφέροντα group και άλλοτε παντελώς αδιάφορα,είναι πολύ δύσκολο για τους Bravery να κρατήσουν μία ανοδική πορεία.
Όπως και στο πρώτο τους album ,έτσι και στο The sun and the moon ,υπάρχουν οι χορευτικοί ρυθμοί ,τα κλασσικά uptempo drums που χαρακτηρίζουν τον alternative-indie ήχο, και φυσικά τα heartbreaking στιχάκια που προσπαθούν να βγάλουν σταγόνες δακρύων ερωτικής ειλικρίνειας. Μάταια....
Δυστυχώς κύριε Endicott δεν μας πείσατε. Κρίμα ,γιατί ένα μέτριο ντεμπούτο όπως αυτό του 2005 σας επέτρεψε να αποβάλλετε τα άγχη που είχαν οι Strokes ή οι Libertines για επιτυχία και να δουλέψετε με ειλικρίνεια και μουσικό δυναμισμό. Και αυτό δεν το κάνατε....
**
* Αδιάφορο
** Μέτριο
*** Καλό
**** Πολύ Καλό
***** Απαραίτητο
** Μέτριο
*** Καλό
**** Πολύ Καλό
***** Απαραίτητο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου